“Nasıl bir büyüdür ki o konuşmaya gerek kalmaz.
Nasıl bir notadır ki o, sanki konuşur.
Nasıl bir dünyadır ki, hayal mi gerçek mi anlaması zor?
Hepimiz kilitlerimizi açacak kişiyi bekleyen birer boş eviz.
Kaç kilo çeker ki bir yalnızlık.
Hele iki yalnızın ağırlığını ölçer mi bu dünyanın tartıları.”
Kendine ait bir hayatı olmayan, diğer insanların yaşamına, kendi yöntemleriyle ortak olan bir adam. Yardıma ihtiyacı olan genç bir kadın. Genç ve gizemli bir adam hayatını tatildeki insanların boş evlerine girerek geçirmektedir. Başkasına ait evlere, yaşamlara girip çıkan bu tuhaf yabancı, tanımadığı insanların yataklarında yatıp, onların dolaplarından karnını doyurur, bunun karşılığında evlerindeki bozuk aletleri tamir eder, çamaşırlarını yıkar. İçine girdiği evleri, sahipleri dönmeden terk eden gizemli genç, günün birinde girdiği evlerden birisinin boş olmadığını fark eder. Kocası tarafından şiddete maruz bırakılan eski bir model’in evine giren genç adam bir süre, kadının varlığını fark etmez. Genç adam ve kadın birbirlerinin farkına vardıklarında kelimelerin gereksiz olduğu bir yolculuğa çıkarlar. Sinemanın görsel gücünü kullanmayı büyük bir ustalıkla başaran Kim Ki-Duk’un Boş Ev’i, bunu en iyi kanıtladığı filmlerinden biri.
Film Analizi
Güney Kore Sinemasının yükselen değeri dahi yönetmen Ki-duk Kim’den ve insanın üçüncü gözünü açan “3-Iron” adlı filminden bahsedeceğim dilimin dolandığınca.
Güney Kore Sineması görsel zenginliği, insan ilişkilerini sorgulayan ve yüzeysellikten uzak senaryoları, orjinal kurguları ve tabi Ki-duk Kim, Chan-wook Park, Joon-ho Bong, Chang-dong Lee, Seung-wan Ryoo ve Jae-young Kwak gibi hepsi birbirinden dinamik ve tarz sahibi yönetmenleri sayesinde “World Cinema” başlığı altında bileğinin hakkıyla özel bir yer edinmiş, hatta yaratıcı senaryo sıkıntısı çeken Holywood’a ilham olmuş, Hong Kong ve Japonya’nın da pabucunu dama atarak Asya sinemasının temsilcisi konumuna gelmiştir.
Ki-duk Kim (ya da Kim ki-Duk) minimalist ve bağımsız sinemanın ortalama izleyici tarafından da tercih edilebileceğini bir yerde kanıtlamış dahi bir yönetmendir. Kendisi Uzakdoğu’nun mistik havasını filmlerine gayet başarılı şekilde yansıtmıştır. Sembolizm filmlerinin mihenk taşıdır; mutlaka Budizm ve etik mevzulara kaşık çalar.
Kim ki-Duk son dönem dünya sinemasında diyaloğa yönelmeyi elzem görenlerin karşısında ayrı bir yerde durur. Sessizliğin ustası Kim ki-Duk sinemanın temel öğesi olan görselliği ustalıkla kullanır. Filmlerindeki diyalogların azlığı izleyiciyi baymaz çünkü görüntüler her şeyi anlatmaya yeter. Senaryo yazmanın en önemli kurallarından biri olan “gösterebileceğin hiçbir şeyi söyletme” ilkesini layığıyla uygulayan yönetmenimiz metaforlardan ve semiyolojinin sınırsız etki alanından olabildiğince yararlanır; çekilen her görüntünün alegorik & anlamsal bir karşılığı vardır. Belki de Kim ki-Duk’un diyaloglara bu kadar yatkın olmamasının bir sebebi de Güney Kore ve benzeri yerlerden gelen karakterlerin o sinir bozucu (öyle değil mi ama?) “moshi moshi”vari konuşmalarının kulakları tırmalar vaziyette olmasıdır.
Filmin ismi “3-Iron” olarak geçer; bu da filmde ana kahramanın yanından ayırmadığı 3 numaralı demir golf sopasından kaynaklanmaktadır. Orjinal adı “Bin-Jip”tir. Türkçe ismi ise orijinalden direkt çeviridir ve “Boş Ev” anlamına gelir.
Filmin konusu şöyledir: Genç ve gizemli bir adam hayatını tatildeki insanların boş evlerine girerek geçirmektedir. Başkalarına ait evlere, yaşamlara girip çıkan bu tuhaf yabancı, tanımadığı insanların yataklarında yatıp, onların yemekleriyle karnını doyurur, bunun karşılığında evlerindeki bozuk aletleri tamir eder, çamaşırlarını yıkar. İçine girdiği evleri sahipleri dönmeden terk eden gizemli genç günün birinde girdiği evin boş olmadığını farkeder. Kocası tarafından şiddete maruz bırakılan eski bir modelin evine giren genç adam bir süre kadının varlığını fark etmez. Genç adam ve kadın birbirlerinin farkına vardıklarında, kelimelerin gereksiz olduğu bir yolculuğa çıkarlar.
Film boyunca adam ve kadın hiç konuşmazlar. Sadece dışarıdan insanların kısa replikleri göze çarpar. Dil denen iletişim aracının aslında iletişimi engelleyen bir demir parmaklık olduğunu yani bir nevi iletişimsizlik olduğunu ispatlar bu film. Esas oğlan ve esas kız yer çekiminden ve sözcüklerden bağımsız olarak aşklarını yaşarlar. Bütün film boyu tek kelime etmeden aşk dibine kadar gövde gösterisi yapar. Ben hiçbir susmayı bu kadar konuşkan görmemiştim.
Amerikan yapımı filmlerde görülemeyen manevi derinliği fazlasıyla bulursunuz “Boş Ev”de… Filmi izledikten sonra insanın konuşası kalmaz, hayallere dalar, içindeki “hayal-et” ortaya çıkar:)
Soundtrack tek bir şarkıdır: Natacha Atlas – Gafsa. Sessizliğin sesinin bağıra çağıra kulaklarınızı tırmaladığını, iki Uzak doğu ülkesi insanının Natacha Atlas’tan Gafsa adlı Arapça şarkıyla bile mükemmel bir ortak dil oluşturduklarını seyretmeden insan ölmemeli bence.
“Düşüncelerimde sevgi rüzgarları koptu,
sevgilinin selamını gönderiyor, geri dön ey sevgili
ayrılık yükseliyor ve sen yabancısın
kopan rüzgarın yükselmesi
benim aklımı o (rüzgar), başımdan aldı
ona ulaşmak mutluluk
o yüksek burçtan göründü ve sözlerin ne garip dedi
geri dön ey aşk, bu dünyada nasibim yok
sen benim aşkımsın fakat hayat arkadaşım olamazsın
başımda deli gibi esiyor aşk fırtınaları
selam edersin ey sevgili, geri dönesiye
el gibi duruşun, kayıyor elin elimden
kızıyor rüzgâr, köpürüyor
serdengeçiriyor beni bilmeden
nasıl uçardım havalara
göz ucuyla bakabilsem
ufuktan göklere uzanan endamına
ne desem yabancıyım bilirim
yok derler dünyada aşkıma yer
umrumda değil dünya ne der
yine de geçirmezler kapısından
olmayan evimizin..”
Yönetmen: Kim Ki-Duk
Ülke: Güney Kore, Japonya
Tür: Suç – Dram – Romantik
Rating:8.0 (21,286 Oy)
7.3 (F:75 R:12)
Vizyon Tarihi:27 Mayıs 2005 (Türkiye)
Süre:88 dakika
Dil:Korece
Senaryo: Kim Ki-Duk
Müzik: Slvian
Görüntü Yönetmeni: Seong-back Jang
Yapımcılar: Yong-bae Choi – Kim Ki-Duk – Youngjoo Suh
Nam-ı Diğer: 3-Iron – 3-Iron – 3-Iron
Firma: Kim Ki-Duk Film – Cineclick Asia
Ödüller:7 ödül ve 6 adaylık
Oyuncular: Oyuncular: Seung-yeon Lee, Hyun-kyoon Lee, Hyuk-ho Kwon, Jeong-ho Choi, Ju-seok Lee, Mi-suk Lee, Sung-hyuk Moon, Jee-ah Park, Jae-yong Jang, Dah-hae Lee, Han Kim, Se-jin Park, Dong-jin Park, Jong-su Lee, Ui-soo Lee, Jong-hwa Ryoo, Sung-hoon Kang, Sung-hoon Jung, Ji-yong Jang, Maeng-sung Kim, Hoon Jang, Seok-bin Jang, Hyung-suk Kim, Tae-suk Shin, Hong-suk Lee, Nam-min Park, Ji-a Park, Jin-mo Ju, Hyeon-Sook Choi
Özgür Öztürk (yasamaugrasi.com)
Dünyalılar