Arka Bahçemiz

Çocuk

11221648_1482409498735058_7225277710781552530_n

Korkmuyorum anne. Beni bırak. Beni usulca hayatın tam ortasına bırak. Biliyorum, kolay olmayacak. Ama meşe palamudunun peşinden gitmek istiyorum ben. Oynamak istiyorum. Koşmak istiyorum. Terlemek istiyorum. Gökkuşağını beklemek istiyorum. Bu hayat dediğiniz kargaşada bana da elbet bir oda vardır; ben o odaya yerleşmek istiyorum.

Gıdıklanıyorum anne. Bırak, bırakın güleyim. Mini mini kuşların peşinden gideyim. Ayıkladığın sebzeleri çiğden yiyeyim. Gözümden uyku aka aka babamın eve dönüşünü bekleyeyim. Nenemin takma dişlerini kaybedeyim. Dedemin gözlüklerini kırayım. Üstümü başımı batırayım. Banyo yapmaya direneyim. Bırakın, ben bunları yapayım.

Hırpalanıyorum anne. Ben boyum kadar görebiliyorum sizi. Kocamansınız, devsiniz. Gücüm sizlere yetmez. Ama gülüşüm, kahkaham sizi kurtarır. Şu dünyanızın dertlerini bir bir akide şekerine dönüştürebilirim ben aslında. İzin verin anne. Bana ve oyunlarıma izin verin. Verin ki, oyununuzu bozayım.

Gözün üstümde olsun anne. Sorularımı duy. Beni duy. İnsanın küçüğüyüm diye kenarda tutmasınlar beni. Minik ellerimde nasırlar olmasın. Ufak bedenime olmayacak şeyler yapılmasın. Beni sar sen anne. Öğret herkese; benim kim olduğumu anlat. Anlamazlarsa güneşin bir daha doğmayacağını söyle onlara. Korkut onları.

Çok karanlık anne. Nefes alamıyorum. Beni ne zaman buraya koydular? Taşıyamayacağım ağırlıkları üzerime bırakıyorsunuz. Neden? Anlamıyorum. Çok mu fazla geldim ben? Bulutlara bakmam sizce sakıncalı ama silahlara zorla baktırıyorsunuz. Niye? Bir ekmek alıp eve dönecektim. Dönemedim anne.

Acıktım anne. Üşüdüm. Çok üşüdüm. Yüzme bilmiyorum ama suya atıldım. Soğuktu. Başaramadım. Böyle olmaz ki. Uçurtmamın peşinden böyle koşamam. Ayranla bıyık, kirazla küpe yapamam böyle. Kıpırdayamıyorum. Halim yok. Canım yok.

Dualarını duyuyorum anne. Yalvarıyorsun. İçini çekiyorsun. Sesin titriyor. Ağlıyorsun. Evet, ağlamak nedir biliyorum ben. Okuma yazmadan önce öğrendim hem de. Yok, sana söylemedim. Hani üzülmeyesin diye. Ama keşke diyeydim anne.

Haklıyım ben anne. Sen de bunu biliyorsun. Dünyan da biliyor. Ama bana ölü taklidi yapıyorsunuz, hepiniz. Ben de bunu biliyorum.

Ayça Güçlüten

Dünyalılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu