Lübnan’lı şarkıcı Feyruz’un seslendirdiği “Beyrut’a”, şehir halkı için bir şarkıdan çok daha fazlasını ifade etmektedir…
Beyrut’a
Yüreğimin derinliklerinden selam sana ey Beyrut!
Denizine, evlerine, kocamış bir denizcinin çehresine benzeyen kayasına öpücükler. O kim?
O, halkının hamurundan, içkisinden, mis kokulu ekmeğinden ve yaseminlerden yoğrulmuştu. Bu koku nasıl ateşin ve dumanın kokusu oldu?
Küllerinden yeniden doğan ey Beyrut’um!
Şimdi ışığını kapattı benim şehrim, eline bir çocuğun kanı bulaştı, kapısını kapattı. Ve gökyüzünde yalnız şimdi, geceyle beraber yapayalnız.
Sen benimsim, benimsin, sarıp sarmala beni, benimsin.
Beyrut’a kalbimin derinliklerinden selamlar; denizine, evlerine, kocamış bir denizcinin çehresine benzeyen kayasına. Sen benim sancağım, çıktığım ve döndüğüm yersin. Halkımın yaraları çiçek açtı şimdi, annelerin gözyaşları da.
Sen benimsin ey Beyrut, benimsin, ah sarıl bana…
Dünyalılar