Gezi Parkı Direnişi bir yandan direnişçiler tarafından çekilmiş fotoğraflarla iktidarı, şiddeti, erkekliği gösterirken; diğer yandan alanda müdahalelere karşı direnenlerin mücadelesinden anları hafızalara kazıyor.
Sokakların yanında sosyal medya üzerinden sayısız güzellikte illüstrasyon, karikatür ve yazılamalar kullanıcılar tarafından paylaşılıyor. Sosyal medya, sokağa paralel olarak hiç olmadığı kadar dayanışma ve sevgi içinde.
İstanbul’da Gezi Parkı ile başlayan direniş hareketi bir yandan direnişçiler tarafından çekilmiş fotoğraflarla iktidarı, şiddeti, erkekliği gösterirken; diğer yandan alanda müdahalelere karşı direnenlerin mücadelesinden anları hafızalara kazıyor.
Hükümet yetkilileri TV kanallarında sıkıcı açıklamalar yaparken; direnişçiler, sokakta ve sosyal medyada, yaratıcı, mizah dolu, tüm iktidar güçlerinin rasyonel olmayan hallerini ortaya koymayı başarıyor. Sosyal medya, sokağa paralel olarak hiç olmadığı kadar dayanışma ve sevgi içinde.
Facebook ve Twitter’da kullanıcılar tarafından paylaşılan sayısız karikatür ve illüstrasyon mevcut. Bunların ortak özelliği iktidarın dilinden ve anlatımından uzak bir şekilde kendilerini direnişçilerin yanında konumlandırıyor olmaları.
Arada yükselen seslerin “peki şimdi ne olacak?” diye umutsuzluk dolu sorularına karşı umut aşılayan bu paylaşımlar hiç şüphesiz direnişin gücüne destek oluyor.
Devlet şiddetini halkın üzerine yönlendirmek bilinen en eski açmaz yollardan biri olduğu düşünülürse direnişe dair yeni stratejiler geliştirmekte fayda var. Duvarlara resim yapmak, karikatürler, illüstrasyonlar hazırlamak bu stratejilerden sadece bir kaçı.
Brüksel’de yaşayan sanatçi Ali Cabbar, direniş ilk günlerinden itibaren Radikal’de yaptığı illüstrasyonları paylaştı. Bunun yanı sıra bir çok illüstrasyon yapan sanatçının işleri de sosyal medyada yayılmaya devam ediyor. Direnişçiler, sokaklara yazılamalar yapıyor ve duvarlara yazılan sloganlar paylaşılıyor.
Cem Dinlenmiş Penguen’deki köşesinde yine direnişi anlatan bir karikatür hazırlamıştı. Sosyal medyanın yayılım hızından da dolayı bu işlerin çoğu kısa sürede sahibinin adını unutuyor ve anonimleşiyor. Bu yüzden bir çok işin kimin elinden çıktığını anlamak zor. İmzalı ya da imzasız bu tür çalışmaların artacağını tahmin etmek güç değil. Çünkü sokaklar hiç olmadığı kadar buna açık.
* İlk çizim Cem Dinlenmiş’e ait, Gaz Maskeli Kuşlar çalışması ise anonim.
Berkant Çağlar
www.dunyalilar.org