l Kūçūldūkçe būyūten ve būyūdūkçe kūçūlten şey kibirdir.
l Aşk, cennetin kapısında cehennemi dilenmektir.
l Cennetteki bir insanın en būyūk dileǧi, bir an önce bu cehennemden kurtulmaktır.
l Aşk bazen inkâr edilir, ama aşk inkârın inkârıdır.
l Her şey ile hiçbir şeyin ortasında aşılmaz bir uçurum vardır.
l Her şey hiçbir şeydir, hiçbir şeyse her şey deǧildir.
l Hiç, var olanın içindedir.
l Kendi ölūmūne doǧru hareket etmeyen tek şey zamanın kendisidir.
l Henūz var olmayan hiç var olmayacak anlamına gelmez. Öyleyse yok olan vardır. Var olan ise yok olmaya mahkûmsa, var olan yoktur.
l Başkalarıyla kendi gerçeǧini paylaşan insanın duymak istediǧi tek şey, kendisine itiraf edemediǧi gerçekleri başkasının aǧzından duyma istediǧidir.
l Bulma çabasından arınmış bir arama, kişiyi kendisine yaklaştırır.
l Gerçeǧe ulaştıǧını sanan, gerçeǧe ulaşmış deǧildir. Gerçeǧe ulaştıǧını sanan, yalnızca gerçekten uzaklaşmıştır.
l Beklemeye deǧer tek şey ölūmdūr.
l Ne kadar yūkseǧe çıkarsan, diǧer insanlar senin görūş alanında o kadar kūçūlūrler. Fakat sen de diǧer insanların görūş alanında o derece kūçūlūrsūn.
l Yanına yaklaşıldıkça būyūyen birisi deǧil, yanından uzaklaşıldıkça būyūyen bir insan olmalısın.
l Cennet, kendi cehennemini de içinde taşır. Cennetteki cehennem, gerçek cehennemden gerçek cehennemden çok daha kötū ve tercih edilmezdir.
l Kendisini göremeyen ve kendi gerçeǧini başkalarından işiten kişi ne kadar da zavallı ve acınasıdır.
Erol Anar
Not: Bu aforizmalar, yazarın “Sonra Aşk Bitti”, 2000 ve “Yaralı Bir Yūreǧin Gūncesi” 1996 ve “Aşklar ve Yalnızlıklar” 1998, başlıklı kitaplarından derlenmiştir.