Dile kolay tam 29 sene…Savaş bittiğinde teslim olmayıp, mücadelesine 29 yıl daha devam eden, çılgınlık derecesinde inatçı Japon askeri Hiroo Onoda’nın hikayesi, II. Dünya Savaşı’nın en ilginç insan öykülerinden birisidir.
Savaşın bitmesine 9 ay kala, Pasifik Adalarında kanlı çarpışmalar yaşanmaktadır. Olayımızın kahramanı Hiroo Onoda, Japonlar tarafından istila edilen Filipinler’deki Lubang adasında görevli 23 yaşında bir Japon istihbarat subayıdır.
Amerikan piyadeleri adaya çıkarma yapınca, Japon kuvvetleri ormana çekilip gerilla taktiği uygulama kararı alırlar. Binbaşı Taniguchi’nin askerlerine emirleri nettir; “Geriye tekbir Japon askeri kalsa da savaşmaya devam edin. Teslim olmak yok. İntihar etmek yok.”
Askerler 4’er kişilik gruplara ayrılıp ormanda gizlenirler. Hiroo Onoda’nın ekibi Yuichi Akatsu, Shoichi Shimada ve Kinshichi Kozuka’dan oluşur.
Sovyetlerin yürüttüğü ve Japon kuvvetlerini darmaduman ettiği kara harekatı, Pasifik Adalarında Amerikan deniz piyadeleri ile yaşanan kanlı ve yıpratıcı muharebeler ve Hiroşima-Nagazaki’ye atılan atom bombaları ile direnci kırılan Japonlar, 1945 yılında koşulsuz olarak teslim olduğunu açıklar.
Büyük Dünya Savaşı biter bitmesine de, iletişim problemleri sebebiyle Pasifikteki küçük adalarda, savaşın bittiğinden habersiz, savaşmaya devam eden Japon askerleri vardır.
Gerçi Amerikan askerleri megafonlarla savaşın bittiğini duyurur. Uçaklar, Japon Genel Kurmay Başkanı’nın imzasını taşıyan, savaşın bittiğini açıklayan bildiriler atar. Hiroo Onoda ve arkadaşları bunlara kulak asmaz. Her şeyi Amerika’nın psikolojik bir oyunu olarak görür ve savaşmaya devam ederler.
Ama kiminle? Amerikan ordusu adadan ayrılmıştır. Hain olarak gördükleri yerel halkın hayatını cehenneme çevirirler. Ekinlerini yakıp ellerinden geldikçe düşmana zarar vermeye çalışırlar. Filipinli polis ve askerlerle çatışmaya devam ederler. 1950 yılında, grup ilk kaybını verir. Yuichi Akatsu Filipinli askerler tarafından yakalanır. 1954 yılında Shoichi Shimada ve 1972 yılında ise Kinshichi Kozuka güvenlik güçleri ile girdikleri çatışmalarda öldürülünce geriye bir tek Onoda kalır.
Tek başına kalan Onoda, genellikle muz ve hindistan cevizi ile beslenir, kuş avladığında kendini şanslı sayar. Ormanda bulunan böcekler, akrepler, yılanlar hayatını çekilmez hale getirir. Giyecekleri paramparça olunca, telden yaptığı iğne ve bitkilerle ile elbisesine yamalar yapar.
1974’te, adaya ayak bastıktan 30 yıl, savaşın bitmesinin üzerinden 29 yıl geçmiştir. Kaşif Norio Suzuki, ormanda tek başına yaşayan Onoda ile karşılaşır. Onoda tam ateş edecektir ki, yerel gazetelerden kaçık asker hakkında birçok yazı okumuş olan Norio Suzuki, “İmparator ve Japon halkı senin için çok endişe ediyor. Artık silahını bırak” diyerek ikna etmeye çalışır.
Suzuki’nin hayatını bağışlayan Onoda, silahı bırakma emrini, ancak adadan ayrılmama emri veren eski komutanı Binbaşı Yoşimi Taniguchi’den alacağını söyler. Suzuki bu sefer de hala hayatta olan eski Binbaşı Taniguchi’ye bulur getirir. Onoda, binbaşıyı tanıyınca selama durup “Teğmen Onoda göreve hazır, komutanım” diyerek silahını ve kalan mühimmatını teslim eder ve 23 yaşında geldiği adadan 52 yaşında ayrılmayı kabul eder.
Lakin bu 29 yıl boyunca 30 Filipinli asker ve polis öldüren, 100’e yakinini yaralayan Onoda’nın yargılanması gerekir. Başkan Marcos, Filipinler’de işlediği suçları için Onoda’yı bağışlayınca vatanına dönmesi için hiçbir engel kalmaz. Onoda Japonya’da bir kahraman olarak karşılanır. Daha sonra “Teslim olmak yok: 30 yıllık Savaşım” adlı otobiyografisi yayınlanır.
16 Ocak 2014’te, 91 yaşında kalp yetmezliğinden hayata gözlerini yuman Hiroo Onoda, mutlak itaat ve sadakatin eşsiz bir örneği olarak tarihte yerini almıştır.
Buğra Derci
http://bugraderci.blogspot.com.tr/