Sevgili Homo,
Habilis, Ergaster, Erectus, Cepranensis olsun, Antecessor, Heidelbergensis, Neanderthalensis, Sapiens olsun tüm dönemlerinin hastasıyım.
Bu gezegende müthiş bir maceraya imza attın.
Sesi, kelimeleri, dili, konuşmayı keşfettin şiirler, romanlar yazdın, toplu tecavüzler-soykırımlar yaptın, gezegenin dışına adım atmayı başardın, aşık oldun, DNA şifreni, atomu çözdün, kendi türünü sömürdün, zihninde tanrılar, inançlar, ödüller, cezalar, çok estetik ve çok tuhaf ritüeller yarattın.
Ses dalgalarının havadaki farklı frekansta titreşimleri çok ilgini çekti, notaları, müziği yarattın, senfoniler besteledin. Yaktın, yıktın, viran eyledin, yaptın, kurdun, inşa ettin.
Bir kuşun kanadına ağladın, milyonlarcasını katlettin. Çok acı çektin, çok acı verdin. Doğayı hep çok sevdin, çok ilgi duydun, tuvallere rengarenk nakşettin, ama en çok da onunla yarıştın, savaştın, gözünü kırpmadan habitatları sonsuza dek değiştirdin.
Çok yedin obez oldun, aynı çağlarda açlıktan öldün…
Hep çelişkilerle dolu oldun, incelikli ve kaba, derin ve sığ, karmaşık ve çok basit..
En çok da hep merak ettin, hep merak ettin…
Bilişsel evrim sürecin seni nereye götürecek?
Fiziken neye benzeyeceksin?
Önümüzdeki sezonlarını izleyemeyecek, bilemeyecek bir Sapiens olarak macerana tanıklık edecek yeni nesilleri fena halde kıskanıyorum…
Derya Karagözoğlu
İzmir-2017
Dünyalılar – www.dunyalilar.org