1955 yılının baharında her yıl Prag’da düzenlenen müzik Festivaline iki başarılı müzisyen de davet edildi. Soprano Galina Wischnewskaya ve çelist Mstislaw Rostropowitsch.
Bolşoy balesinin primi donası Galina şöyle anlatıyor:
“Bizi Prag’da şık bir otele yerleştirdiler. Kahvaltıda adını söylemekten gerçekten zorlandığım bir çellist özellikle karşıma gelip karşıma oturdu. Görüşleri ve onları ifade ediş biçimi çok çarpıcıydı. Ona şöyle alıcı bir gözle baktım. Etkileyici bir kibarlığı vardı. Sonradan öğrendiğime göre şık ceketini ve kravatını bavuluna atıp sırf benimle tanışmak için Moskova’dan buraya yorucu bir yolculuğu göze alıp gelmişti.”
Kader Sovyet rejiminin gurur duyduğu parlak çelist ile primadonna sopranosunu Prag’da birleştirmişti. Rostropowitsch her gün Galina’yı çiçeklere boğarak ve onunla uzun yürüyüşler yaparak onu etkilemek için elinden gelen ne varsa ayaklarına serer. Prag’da geçirdikleri 4 gün boyunca birbirlerine olan hayranlıkları her gün çoğalır. Rusya’ya dönmeleri gerektiği gün aniden evlenmeye karar verirler.
Ancak küçük bir sorun vardır. Galina 10 yıldır bir başka adamla evlidir. Bu adam Leningrad operası müdürüdür ve Galina’dan ayrılmak istememektedir.
Rostropowich Galina’nın eşinden bir an önce ayrılıp kendisine gelmesini beklemekte, eski koca ise tam tersini düşünmektedir. Rostropowich ültimatomunu çeker. “Ya o, ya ben.”
İçi kan ağlayarak Galina sevgilisine bir elveda mektubu yazıp kocasına geri dönme planları yaparken ansızın kapısını bir genç kadın çalar. Gelen Rostropowitsch’ in kız kardeşidir. Lütfen beni takip edin der. Bir eve gelirler. Üst katta yaşlı bir kadın ve Rostropowitsch onu ellerinde şampanya şişesi ile beklemektedirler. Galina içeriye girince sigarasını tüttüren anne Rostropowitsch tebrik ederim der. Birbirinize çok yakışacaksınız. Böylece şimdilik gayrı resmide olsa kalbinin sesini dinleyen Galina ve Rostropowitsch evlenirler.
Mutlu birlikteliği iki kız çocukla taçlandırırlar. Ancak onları zor günler beklemektedir. Rejimle bir türü barışamayan ve çellosunu bir silah gibi kullanan Rostropowitsch’e dört yıl sahneye çıkma yasağı konur, o da yetmezmiş gibi vatandaşlıktan çıkarılır. Kendileri ansızın vatansız bir dünya insanı olarak Berlin’de bulurlar.
Sanatçı olarak dünya onları kucaklasa da bir daha ülkelerini göremeyecek olmanın acısı içlerini acıtır.
Avrupa’da yaşama alışmaya çalışırlarken politik gidişat değişir ve 11 Kasım 1989’da Berlin duvarının yıkılmasından iki gün sonra ünlü çellist yıkılan duvarların ortasında oturur ve Bach çalar. Ruhunu parçalayan Doğu ile Batının birleşmesini müziği ile kutsar.
Gorbatschow’un yenilikçi politikaları Galina ve Rostropowitsch’in ruhunu iyileştirir ve vatandaşlıklarını geri alırlar.
Birbirlerini aşkla seven çift tam 52 yıl birbirlerine yol arkadaşlığı yaparlar. Ta ki 2007 yılında Rostropowitsch hayata gözlerini yumana dek.
Rostropowitsch’le röportaj yapan bir gazetecinin sorduğu:”Gerçekten tanıştıktan dört gün sonra Galina’ya evlenme mi teklif ettiniz?” sorusuna Rostropowitsch şöyle yanıt verir: Elbette teklif ettim. Ve biliyor musunuz halen bu kayıp dört gün için üzülürüm…
İlayda Kim