İsveç halk türküsü bu hüzünlü ezgi. Dilden dile geçen bir masal aynı zamanda. Güzeller güzeli dağ trolü, bir insana aşık olur ve adamın karşısına çıkıp evlenme teklif eder. Evlilik hediyesi olarak birçok şey vaad eder. Ancak genç adam, trole; sen Hristiyan değilsin ve kötülüğe hizmet ediyorsun cevabını verir. Dağ trolü bu cevaba çok üzülür, günlerce ağlar.
Belli ki Trol, insan olmayı bile göze alabilmişken aşk için böyle bir engelin, hatta gerçek aşk için her hangi bir engelin olabileceğini hiç düşünmemişti… Oysa insana özgü ne çok kötülük vardı. Üstelik kendilerinin kötü olduğunu onlara hissettirmeyen ne kutsalları, ne ön yargıları vardı. Yeni bir yaşamı yeşertecek umutlarını ne zaman ve ne için kurban etmişlerdi. Sevmek bir öz meselesi değilse biçimsel kalıplarla çizilen yan yanalığa nasıl katlanırdı insan… Niye kimse kimsenin özünü sevemezdi ki? Bu soruları sordu mu bilinmez ama dinlerken ben bu sorulardan kaçamadım. Ve umutlu bir hayalden de… Bir adam, bir trole aşık olsaydı aşkın ulaşılmazlık laneti son bulurdu belki. Masal bu ya…
Tarih ile müziği birleştiren ve en verimli kaynağını Ortaçağ’da bulan Gothic müziğin efsane grubu “Haggard” seslendiriyor.
İyi dinlemeler
Hediye Çınar Ekinci