Aşkın sevgiye dair olduğu zamanlardan kalmadır bu şarkı. Kınanmaz, kutsanırmış böylesi ama deli divane eden dertten de korkulurmuş biraz. Sevmek, tutulmak peki çıldırmak var mı yeni aşkların içinde… Öylesine inandırıcıymış ve masalsıymış… Ne yüce! sevdayla kendini büyütmek…
Dert büyük olunca sözler nasıl anlamlanır ya işte öyle bu sözler;
“ İpek mendil değilsen koynumda gezdireyim ”.
Çok özledik bu masumluğu…
İlk kez İlyas Salman’ın sesinden dinlediğim türkü, Zeynep Bakşi Karatağ’ın yorumuyla da büyüleyici. Bu türkü Muammer Aktaş’tan alınmış, Nida Tüfekçi derlemiş.
İyi dinlemeler.
Hediye Çınar Ekinci
Dünyalılar